Τι προβλέπει το προσχέδιο του Προϋπολογισμού για Τέλος Ταξινόμησης, ΦΠΑ, Τέλη Κυκλοφορίας, ηλεκτροκίνηση και Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης.
Η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση αποτυπώνει την Αθήνα της μετά κορωνοϊού εποχής

Μια ανοιχτή πρόσκληση για την αποτύπωση της ζωής μετά την πανδημία μέσω μιας δημιουργικής αναζήτησης διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων
Πώς θα είναι η Αθήνα μετά τη λήξη του παγκόσμιου συναγερμού που σήμανε ο κορωνοϊός; Πόσο διαφορετικές θα είναι οι αντιδράσεις μας σε γνώριμε καθημερινές συνήθειες. Η ζωή μας θα είναι από δω και πέρα διαφορετική; Τα παραπάνω επίκαιρα ερωτήματα θέτει η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση σε καλλιτέχνες, designers αλλά και προγραμματιστές και δικηγόρους μέσα από το νέο του πρότζεκτ με τίτλο «Hackathens 2020- H Αθήνα μετά».
Πρόκειται επί της ουσίας για μια ανοιχτή πρόσκληση για την αποτύπωση της ζωής μετά τον κορωνοϊό μέσω μιας δημιουργικής αναζήτησης διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων. Οι συμμετέχοντες καλούνται, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, να να αναπτύξουν ψηφιακά έργα πάνω στο ερώτημα που πλανάται πάνω από την πόλη μας: Τι έρχεται μετά;
Η πανδημία του Covid-19 ανέδειξε μια σειρά από προβλήματα και δυνατότητες του σύγχρονου τρόπου ζωής και των κοινωνιών μας. Τα κράτη παλεύουν να ξεπεράσουν τον θραυσματικό χαρακτήρα της παγκοσμιοποίησης και να ενισχύσουν τη διακρατική συνεργασία, ενώ παράλληλα φάνηκε η αναγκαιότητα των δημόσιων συστημάτων υγείας και της ιεράρχησης της ανθρώπινης ζωής πάνω από τους οικονομικούς δείκτες. Κατά έναν παράδοξο τρόπο, η κοινωνική απομάκρυνση δεν οδήγησε σε κοινωνική αδιαφορία. Αντιθέτως, αναπτύχθηκαν νέες μορφές αλληλοβοήθειας και κοινών αγαθών, τόσο στον ψηφιακό όσο και στον φυσικό χώρο της γειτονιάς και της πολυκατοικίας, οι οποίες προήγαγαν ένα έντονο αίσθημα σεβασμού μεταξύ γνωστών και αγνώστων, όμοιων και διαφορετικών, νεότερων και ηλικιωμένων.
Ταυτόχρονα, η γενικευμένη, παγκόσμια επιβράδυνση προσφέρει ανακούφιση στο ανόργανο σώμα μας -τη φύση- και στα υπόλοιπα έμβια όντα. Τα επίπεδα της ρύπανσης έχουν μειωθεί ορατά. Η παγκόσμια βουή δίνει τη θέση της σε μια παγκόσμια ανάσα. Η σημερινή παρατεταμένη ώρα «κοινής ησυχίας» ίσως αποτελέσει οδηγό για τον μετασχηματισμό των πόλεών μας σε αειφόρα οικοσυστήματα ανθρώπου-φύσης.
Επίσης, η φυσική απομάκρυνση ενίσχυσε την αλγοριθμική, μετα-ανθρώπινη υπόστασή μας. Οι άνθρωποι επικοινωνούν, εργάζονται, ψωνίζουν και διασκεδάζουν στον άυλο χώρο που συγκροτούν οι διαδικτυακές πλατφόρμες, ο οποίος επιχειρεί να καλύψει το κενό του φυσικού δημόσιου χώρου. Οι επικοινωνίες, παρά την απόσταση, είναι πιο έντονες από ποτέ άλλοτε. Αν ανήκετε σε κάποιο είδος που τρέφεται από δεδομένα, τότε μάλλον είναι η στιγμή σας.
Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να δηλώσουν την συμμετοχή τους μέχρι τις 20 Μαΐου στο digital@onassis.org.
Οι δε προτάσεις τους μπορούν να περιλαμβάνουν δοκίμια κάθε είδους, φωτογραφικές αφηγήσεις, αναπαραστάσεις 3D, βίντεο,net art, διαδικτυακές εγκαταστάσεις, εφαρμογές και άλλες μορφές ψηφιακών καλλιτεχνικών πρακτικών. Τα έργα που θα επιλεγούν, θα πρέπει να έχουν ανοιχτή άδεια, ώστε να είναι προσβάσιμα από όλους και να μπορούν να αναπτυχθούν περαιτέρω μετά τη δημοσίευσή τους.

Στο στόχαστρο του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Βασίλη Κικίλια μπήκαν οι Δήμαρχοι της χώρας στον απόηχο της καταστροφικής κακοκαιρίας Daniel.
Αυτό δημιουργεί νέες υποψίες σχετικά με την τύχη του Φαρμάκη, ενώ η επιστροφή του Αντρέα συνεχίζει να προκαλεί τριγμούς στις ευαίσθητες ισορροπίες ανάμεσα σε Βρουλάκηδες και Σταματάκηδες.
Το κινητό τηλέφωνο αποτελεί πλέον ένα πραγματικό πυρήνα της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου.
Την εποχή που η οδός Πατησίων ήταν ακόμη χωματόδρομος και οι δεσποινίδες ανασήκωναν λιγάκι τα φορέματά τους για να μη σκονιστούν από τον δρόμο, την ώρα που έκαναν τη βόλτα τους στην περίφημη κηπούπολη Κυπριάδου, ένας Κεφαλλονίτης εφοπλιστής, ο Γιαννουλάτος, έχτισε ή αγόρασε ένα εντυπωσιακό κτίριο το οποίο διασώζεται ακόμη και σήμερα, στη συμβολή...
Ανοχύρωτη παραμένει η Αττική σε ενδεχόμενο πλημμύρας με ορατό τον κίνδυνο σε περίπτωση ακραίας καταιγίδας να «βυθιστούν» μεγαλα τμήματα πολλών δήμων του λεκανοπεδίου επηρεαζόμενων από τον Κηφισό, ο οποίος είναι ο κύριος αποδέκτης των υδάτων της πρωτεύουσας.